Τα Μεσογειακά κοράλλια, οι γοργόνιες, είναι μυστηριώδη όντα. Σε αντίθεση με τα κοράλλια των τροπικών, τα βρίσκουμε σε βαθιά νερά κάτω από το ημίφως της θάλασσας του Αιγαίου. Αποτελούν μοναδικά καταφύγια για μια τεράστια ποικιλία ζωής που αριθμεί πάνω από 1200 είδη θαλάσσιων οργανισμών.
Η ιδέα για την αποστολή γεννιέται μια ηλιόλουστη χειμερινή ημέρα στη Λέσβο. Σ’ αυτό το ταξίδι του Ναυτίλου, προσκεκλημένος της αποστολής και ξεναγός στους κήπους των κοραλλιών είναι ένας παλιός δύτης και έμπειρος γνώστης του βυθού, ο πατέρας του πιλότου του βαθυσκάφους “Θέτις”, Θεόδωρος Κατσαρός, πρώην επαγγελματίας σφουγγαράς. Οι επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών ελπίζουν να αντικρύσουν τον ίδιο βυθό που έβλεπε και τότε ο Θεόδωρος Κατσαρός μερικές δεκαετίες πριν.
Το τηλεχειριζόμενο ρομπότ “Αχιλλέας” και το βαθυσκάφος “Θέτις” συνδράμουν στην προσπάθεια των επιστημόνων της αποστολής για την εξερεύνηση των βαθιών κοραλλιών, επιτρέποντας την προσέγγιση βαθών όπου οι αυτόνομες καταδύσεις θα απαιτούσαν εξειδικευμένες και απαιτητικές τεχνικές, με μικτά αέρια και πολύωρες στάσεις αποσυμπίεσης. Οι εικόνες που καταγράφονται είναι μαγικές και ο θαλάσσιος πλούτος που αντιστέκεται αναζωπυρώνει την ελπίδα για την επιβίωση των μικρών αυτών υποβρύχιων παραδείσων.
